Reguły Coaching Improv- cz.5

“Obudź się na dary”

W życiu:

Każdy nas jest w jakimś miejscu swojej drogi życiowej. Wiele osiągnęliśmy sami i celem tej reguły jest uświadomienie sobie, że nie jesteśmy sami i jak wiele zawdzięczamy innym. Gdy czytasz te słowa to patrzysz być może na ekran monitora, tabletu, smartfonu i pomyśl przez chwilę jak wielu ludzi było zaangażowanych aby to było możliwe. Będzie ich już całkiem sporo, gdy pomyślisz tylko o tym konkretnym urządzeniu a co jeśli pomyślisz o tych co wymyślili takie urządzenia, a może nawet o ich poprzednikach, itd.  Rozejrzyj się i pomyśl ile innych urządzeń, sprzętów Cię otacza, w co jesteś ubrany. Za każdym przedmiotem stoi cały szereg ludzi, którym to zawdzięczasz. Pomyśl chwilę z wdzięcznością o nich. Przypomnij sobie ludzi, których spotkałeś na swoje drodze życia, zacznij od najbliższych i poszerzaj ten krąg. Uświadomisz sobie, że jesteś częścią ogromnej społeczności, i że każdy z nas coś otrzymuje od innych. Praktykowanie wdzięczności za wkład tych wszystkich , często bezimiennych ludzi, pomaga dostrzegać ich i pomaga nawiązać i utrzymywać dobre relacje z otoczeniem

Dla coacha:

To motto ma zastosowanie do Ciebie, i do klienta. Zapraszaj swojego klienta do dostrzegania wkładu innych, do praktykowania wdzięczności. Sam też pamiętaj o tej regule, łatwiej nam akceptować innych, gdy widzimy jak wiele im zawdzięczamy. Twoi klienci też są częścią tego „tłumu”, któremu możesz podziękować za to gdzie i kim jesteś.

 

“Proszę, popełniaj błędy”

W życiu:

Chyba wszyscy znamy powiedzenie „Tylko ten nie popełnia błędów, kto nic nie robi”. I jak? Znacie? A stosujecie się do niego? Trudne? Dla mnie i owszem, bo nauczono nas w szkole, że liczy cię bezbłędność odpowiedzi a każdy błąd  skutkuje gorszą oceną. Jeżeli zastanowimy się nad tym jak uczy się dziecko, zanim pójdzie do szkoły, to zobaczymy, że robi to metodą prób i błędów. Przewraca się, wstaje i próbuje znów, aż do czasu, gdy się nauczy. A co robią mądrzy rodzice? Nie krytykują, nie oceniają a wspierają i starają się zapewnić bezpieczne warunki do nauki, takie, że jej koszt jest akceptowalny. Jeśli się nad tym zastanowić to każdy z nas znajduje się w sytuacji uczącego się chodzić dziecka za każdym razem, gdy chcemy zrobić coś innego, nowego. Nie wiemy jakie „ruchy” zapewnią nam utrzymanie równowagi i przybliżą nas w kierunku upatrzonego celu. Cóż nam pozostaje? Wyrzucić z oceny , wynikające w wielu lat edukacji i pracy, zgodnie z którymi, pomyłka, porażka to coś niewybaczalnego, a przyjąć strategię uczącego się chodzić dziecka. Próbować, padać, podnosić się i próbować ponownie. Bo tylko w wyniku próby dowiadujemy się co działa, jest skuteczne a co nie. Z tego też powodu uważam, że każdy błąd należy świętować, bo daje nam szansę wyciągnięcia wniosków i dodatkowo jest dowodem na odwagę jaką się wykazaliśmy. Oczywiście dotyczy to sytuacji gdy nie popełniamy tego samego błędu wielokrotnie, bo trudno to będzie nazwać nauka

 

Dla coacha:

Ty też masz prawo popełniać błędy. Próbuj, korzystaj z intuicji, proponuj nowe narzędzia. Korzystaj z informacji zwrotnej. Pamiętaj, że każda interwencja wymaga odwagi. Ciesz się z każdej próby i wyciągaj wnioski. Gdy coś dostrzegasz , pokaż to, jeśli masz rację to super a jak nie, to klient powie Ci o tym i dostarczy nowych informacji.  Warto notować sobie swoje refleksje, wnioski.

Skomentuj Anonim Anuluj pisanie odpowiedzi

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany. Wymagane pola są oznaczone *